Dassault Mirage F1 to samolot mało znany, zwłaszcza młodszemu pokoleniu pasjonatów lotnictwa. Pierwszy prototyp wzniósł się w powietrze 23 grudnia 1966 roku. do służby w Armee de l’Air wszedł w 1973 roku. Miał to być myśliwiec, który miał na celu zastąpić znane i zasłużone jednostki myśliwskie Mirage III w jednostkach obrony przeciwlotniczej. Spośród kilku programów badawczych dotyczących nowych konstrukcji lotniczych, które były realizowane we Francji w tamtych latach, zamawiający – Armee de l’Air, czyli Francuskie Siły Powietrzne, wybrał najmniej ryzykowny projekt – można by rzec, zwykły samolot.
Konstrukcja Mirage F1 nie obejmuje najnowocześniejszych materiałów konstrukcyjnych, nowych technologii produkcji czy rewolucyjnych rozwiązań aerodynamicznych. Samolot nie posiadał na pokładzie wyrafinowanej awioniki i systemów uzbrojenia (w pierwszych założeniach przyjęto nawet wyposażenie odpowiadające jego poprzednikowi – Mirage III). Nie był też super szybki ani wyjątkowo zwrotny. Niemniej jednak zbudowano ponad 700 egzemplarzy różnych wersji tego samolotu, które były lub nadal działają w 11 krajach na całym świecie. We Francji, pomimo wprowadzenia swojego następcy, wielofunkcyjnego Mirage 2000, w niektórych misjach Mirage F1 są nadal niezbędne i pozostaną w służbie przez jakiś czas.
W ciągu ponad 20 lat swojej działalności samoloty Mirage F1 były używane w walce w kilku konfliktach zbrojnych i okazały się konstrukcją udaną, spełniającą jego wymagania.
Samoloty, których zdjęcia prezentujemy powyżej, a które swoją obecnością uświetniły obchody 1. Dywizjonu Lotnictwa Taktycznego i 23. Bazy Lotniczej, to Mirage F1CT – wersja amortyzacyjna, jedna z ostatnich modyfikacji tego projektu. Pierwszy lot Mirage F1 z wersji zmodyfikowanej do wersji CT odbył się w maju 1991 roku. Kolejne maszyny – 55 sztuk były już modyfikowane w warsztatach lotniczych do 1995 roku. Modyfikacje obejmowały dostosowanie systemów awioniki do standardu F1CR, w tym: wymiana rls Cyrano IV na nowszy Cyrano IVM-R, modernizacja elementów systemu nawigacyjno-celowniczego, wymiana fotela katapulty na Martin Baker MK-10, wymiana urządzeń WRE i przystosowanie do przenoszenia rozszerzonego zestawu uzbrojenia.
Maszyny te należą do dwóch eskadr używających Mirage F1 – EC 1/30 „Alsace” i EC 2/30 „Normandie Niemen” stacjonujących w Colmar. Wizyta w Mińsku Mazowieckim była jednym z etapów przelotu delegacji Armee de l’Air do Rosji w ramach obchodów upamiętniających udział francuskiego pułku myśliwskiego „Normandie Niemen” w walkach II wojny światowej w byłym ZSRR. Stąd okazjonalne malowanie jednego z Mirage’ów wykonane kilka lat wcześniej z okazji obchodów okrągłej rocznicy. Co ciekawe, samoloty latały bez wsparcia służby naziemnej, zwykle towarzysząc tego typu lotom na pokładzie C-160 Transal.
Działania obsługi lotów i przygotowanie samolotu do kolejnego odlotu wykonywali sami piloci!
Internautom zainteresowanym szerszym zrozumieniem historii powstania i rozwoju tej niewątpliwie ciekawej konstrukcji polecam profesjonalnie, rzetelnie i obiektywnie przygotowaną monografię Mirage F1, której pierwsza część ukazała się w pierwszym, tegorocznym numerze miesięcznik „Lotnictwo” (nr 1/2005).