index

Dassault Mirage F1 to samolot raczej ma³o znany, zw³aszcza m³odszemu
pokoleniu mi³o¶ników lotnictwa. Pierwszy prototyp oblatano 23 grudnia 1966 r. Do s³u¿by
w Armee de l’Air wszed³ w 1973 r. Mia³ to byæ my¶liwiec, który zast±pi w jednostkach
obrony powietrznej dobrze znane i zas³u¿one my¶liwskie Mirage III. Spo¶ród kilku programów
badawczych nowych konstrukcji lotniczych, jakie w tamtych latach realizowano we Francji,
zamawiaj±cy – Armee de l’Air czyli Francuskie Si³y Powietrzne wybra³ opracowanie najmniej
ryzykowne – mo¿na by powiedzieæ ot taka sobie konstrukcja, po prostu zwyk³y samolot.

W konstrukcji Mirage F1 nie zastosowano supernowoczesnych materia³ów
konstrukcyjnych, nowych technologii produkcji czy rewolucyjnych rozwi±zañ aerodynamicznych.
Samolot nie posiada³ wyrafinowanych systemów awioniki pok³adowej i uzbrojenia (w pierwszych
za³o¿eniach przyjmowano nawet wyposa¿enie odpowiadaj±ce jego poprzednikowi – Mira¿e III).
Nie by³ te¿ superszybki czy te¿ supermanewrowy. Mimo to zbudowano ponad 700 egzemplarzy
ró¿nych wersji tego samolotu, które by³y lub s± jeszcze eksploatowane w 11 krajach ¶wiata.
We Francji, mimo wprowadzenia do u¿ytku jego nastêpcy – wielozadaniowego Mirage 2000,
w pewnych misjach Mirage F1 s± nadal niezast±pione i pozostan± w s³u¿bie jeszcze przez
jaki¶ okres czasu.

Na przestrzeni ponad 20 lat ich eksploatacji samoloty Mirage F1
zosta³y bojowo wykorzystane w kilku konfliktach zbrojnych i sprawdzi³y siê jako konstrukcja
udana i odpowiadaj±ca stawianym jej wymaganiom.

Samoloty, których zdjêcia s± prezentowane powy¿ej, a które swoj± obecno¶ci±
u¶wietni³y ¶wiêto 1 Eskadry Lotnictwa Taktycznego i 23 Bazy lotniczej to Mirage F1CT –
wersja uderzeniowa, jedna z ostatnich modyfikacji tej konstrukcji. Pierwszy lot Mirage F1 z
modyfikowanego do wersji CT odby³ siê w maju 1991 r. Nastêpne maszyny – 55 szt. by³y ju¿
modyfikowane w warsztatach si³ powietrznych do 1995 r. Modyfikacje obejmowa³y dostosowanie
systemów awioniki do standardu F1CR, w tym m.in.: wymianê rls Cyrano IV na nowsz± Cyrano IVM-R,
modernizacjê elementów systemu/nawigacyjno-celowniczego, wymianê fotela katapultowego na Martin
Baker MK-10, wymianê urz±dzeñ WRE oraz dostosowanie do przenoszenia rozszerzonego zestawu uzbrojenia.

Maszyny te nale¿± do dwóch eskadr u¿ywaj±cych jeszcze Mirage F1 – EC 1/30 „Alsace” i EC 2/30
„Normandie Niemen” stacjonuj±cych w Colmar. Wizyta w Miñsku Mazowieckim by³a jednym z etapów przelotu
delegacji Armee de l’Air do Rosji, w ramach obchodów upamiêtniaj±cych udzia³ francuskiego pu³ku
lotnictwa my¶liwskiego „Normandie Niemen” w walkach w II wojnie ¶wiatowej, w by³ym ZSRR.
St±d te¿ i okoliczno¶ciowe malowanie jednego z Mirage’y wykonane parê lat wcze¶niej z
okazji obchodów okr±g³ej rocznicy. Jako ciekawostkê mo¿na podaæ fakt, ¿e samoloty lecia³y
bez wsparcia obs³ugi naziemnej, zwykle towarzysz±cej tego rodzaju przelotom na pok³adzie C-160 Transal.
Czynno¶ci obs³ugi polotowej oraz przygotowanie samolotu do kolejnego wylotu wykonywali sami piloci !.

Internautom zainteresowanym szerszym poznaniem historii powstania i rozwoju,
tej niew±tpliwie ciekawej konstrukcji, polecam opracowan± fachowo, rzetelnie i obiektywnie monografiê
Mirage F1, której pierwsza czê¶æ ukaza³a siê w pierwszym, tegorocznym numerze miesiêcznika „Lotnictwo” (Nr 1/2005).



Podstawowe dane taktyczno-techniczne