Dysproporcje techniczne pilotów 111 i 113 Dywizjonu Myśliwskiego, a także całego polskiego lotnictwa rekompensowały mistrzostwa pilotażu, a także chęć walki i hart ducha. Zestrzelili oni 21 samolotów wroga. Księga asów myśliwskich powstała w 1939 roku przez szwadron kościuszkowskiej: kpt. Pil. Zdzisław Krasnodębski, por. Pil. Wojciech Janusiewicz, ppor. Pil. Mirosław Feric, Cpr. pil. Stanisław Karubin, kpr. pil. Eugeniusz Szaposznikow.
Nawiązał do tradycji bojowych warszawskich dywizjonów myśliwskich utworzonych w maju 1940 r. Na lotnisku w Lyonie I / 145 Warszawskiego Dywizjonu Myśliwskiego, którego kadra w dużej mierze pochodziła ze sztabu 1 Pułku Lotniczego. 145 dywizjon był pierwszą z polskich jednostek, która osiągnęła gotowość bojową. W maju 1940 r. Bronił Lyonu, rejonu Paryża, Rouen Reux, Rocheford. W krótkiej kampanii piloci 145 Dywizjonu zestrzelili 12 niemieckich samolotów. W czerwcu zostali ewakuowani do Wielkiej Brytanii.
W sierpniu 1940 roku spośród pilotów, głównie ze 111. Dywizjonu Myśliwskiego, utworzono 303 Dywizjon Myśliwski. Tadeusz Kościuszko. Przyjął tradycje i godło tej eskadry.